Αυτή η διαδικασία παρασκευής απαιτεί την ανάμιξη του πολυισοβουτυλενίου με πλαστικοποιητές και άλλα υλικά, όλα επιτρεπόμενα για χρήση σε τρόφιμα, για να δημιουργηθεί το μασώμενο μείγμα. Σύμφωνα με το BBC Science Focus, η αποτελεσματικότητα του πολυισοβουτυλενίου βασίζεται στο σχετικά στενό εύρος θερμοκρασιών όπου το υλικό μαλακώνει, καθιστώντας το ιδανικό για χρήση στην τσίχλα.
Φυσικά, υπάρχουν και τσίχλες που φτιάχνονται από φυσικές πηγές, όπως το chicle, ο παραδοσιακός χυμός δέντρου. Επίσης, έχει εξεταστεί η χρήση ζεΐνης καλαμποκιού ως εναλλακτικής λύσης. Οι διαδικασίες παραγωγής τσίχλας διασφαλίζουν ότι είναι ασφαλείς για κατανάλωση, καθώς πρέπει να έχουν περάσει από τις κατάλληλες ελέγχους.
Αξιοσημείωτο είναι ότι πολλές από τις ανησυχίες γύρω από την τσίχλα, συμπεριλαμβανομένου του φόβου ότι θα συσσωρευτεί στο στομάχι, δεν επιβεβαιώνονται από τις επιστημονικές έρευνες. Αντιθέτως, η τσίχλα ακολουθεί την φυσιολογική οδό της πέψης και, τελικά, αποβάλλεται από τον οργανισμό.
Πηγή: newsbomb.gr