Η κατασκευή αυτών των καταφυγίων είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το νόμο του 1951 για την πολιτική άμυνα, που απαιτεί όλα τα σπίτια, τα κτίρια κατοικιών και τα βιομηχανικά κτίρια στο Ισραήλ να διαθέτουν καταφύγια βομβών. Ωστόσο, πολλοί κάτοικοι μοιράζονται κοινά καταφύγια. Κατά το παρελθόν, οι σειρήνες ηχούσαν 30 λεπτά πριν από την επίθεση, δίνοντας περισσότερο χρόνο στους πολίτες να προετοιμαστούν.
Τα καταφύγια ποικίλλουν σε σχήματα και μεγέθη. Υπάρχουν υπόγεια γκαράζ που μπορούν να μετατραπούν σε ασφαλή καταφύγια, νοσοκομεία που φιλοξενούν χιλιάδες ανθρώπους, αλλά και μικρότερα “μαμάδ”, που είναι μονόχωρα ασφαλή δωμάτια σε ιδιωτικές κατοικίες. Πολλά από αυτά τα καταφύγια έχουν παράλληλη χρήση ως γυμναστήρια ή χώρους δραστηριοτήτων, ώστε να να εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των πολιτών.
Αυτά τα ασφαλή δωμάτια σχεδιάζονται να αντέχουν επιθέσεις με εκρηκτικά, με αεροστεγή δομή και φίλτρα αέρα σε περίπτωση χημικής ή βιολογικής επίθεσης. Το κόστος κατασκευής ενός τέτοιου δωματίου κυμαίνεται από 30.500 έως 56.000 δολάρια, γεγονός που οδηγεί το 55% των ισραηλινών νοικοκυριών να μην έχουν ένα. Κάποιοι δεν προχωρούν στην κατασκευή είτε λόγω οικονομικών περιορισμών είτε από απογοήτευση. Παρά τις προτροπές των αρχών να κατασκευάσουν ασφαλή δωμάτια, πολλοί επιλέγουν διαφορετικές λύσεις.
Πηγή: newsbomb.gr