Σε μια ειδική ανάλυση για την ελληνική ΑΟΖ, ο αναλυτής Λάμπρος Τζούμης επισημαίνει τη σημασία του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης. Η περιοχή αυτή αποτελεί το ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας και, πέρα από την ιστορική του αξία, έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία. Τονίζεται ότι το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα περιλαμβάνει 14 νησιά.
Σύμφωνα με τον Τζούμη, η Τουρκία προβάλλει αξιώσεις για την περιοχή από το 1967 και αναφέρεται ότι στο πλαίσιο του Κυπριακού, υπεβλήθη το σχέδιο «Άτσεσον», το οποίο απορρίφθηκε. Και εδώ, η Τουρκία ζήτησε τα εδαφικά ανταλλάγματα από την παραχώρηση του Καστελλορίζου.
Για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, προκύπτει διαφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης να διαδραματίζει καίριο ρόλο. Σύμφωνα με τη Σύμβαση του 1982 στο Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας, όλα τα κατοικίδια νησία διαθέτουν ΑΟΖ, με εξαίρεση τους βράχους που δεν υποστηρίζουν ανθρώπινη ζωή. Έτσι, η Μεγίστη διαθέτει ΑΟΖ, αν και η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη σύμβαση. Παρά τη δικαιολογημένη άρνησή της, η Τουρκία δεσμεύεται από την επικύρωσή της ως εθιμικό δίκαιο.
Ειδικά για το νησιωτικό σύμπλεγμα Μεγίστης, η Τουρκία αντιτίθεται υποστηρίζοντας ότι τα νησιά αυτά δεν μπορούν να έχουν επήρεια σε θαλάσσιες ζώνες. Αν η εν λόγω περιοχή θεωρηθεί ως τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ, τότε αυτή ενώνεται με εκείνη της Αίγυπτου και της Κύπρου, κάτι που δεν ευνοεί τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Η ευρύτερη τουρκική στρατηγική περιλαμβάνει συνεχείς προκλητικές ενέργειες και δι claim στο χώρο της Ν.Α. Μεσογείου. Από το 2011, η Τουρκία κατέθεσε γραπτές συντεταγμένες στον ΟΗΕ και στην Ε.Ε. με στόχο τα ελληνικά και κυπριακά δικαιώματα. Στη συνέχεια, από το 2014 ξεκίνησε μια συνεχιζόμενη διαδικασία διεκδικήσεων με αναφορές σε παράνομες δεσμεύσεις και έρευνες.
Η ελληνική πλευρά απαντά σε αυτούς τους ισχυρισμούς, αποδεικνύοντας ότι οι τουρκικές αξιώσεις δεν βασίζονται σε νομικά δεδομένα. Ο Τζούμης περιγράφει μάλιστα την πρόκληση του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Oruc Reis το 2020, το οποίο διεξήγαγε έρευνες κοντά στο Καστελλόριζο, χωρίς να υπάρξει δυναμική απάντηση από την Ελλάδα, καθώς είχαν καθοριστεί οι κόκκινες γραμμές.
Η τουρκική τακτική για διεκδίκηση περιοχών στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο αναδείχθηκε ήδη από το 1973, όταν η Τουρκία άρχισε να ερευνά και να εκμεταλλεύεται περιοχές έξω από τα χωρικά της ύδατα, μια στρατηγική που είχε ως αποτέλεσμα κρίσεις και πολιτικές συμφωνίες.
Πηγή: newsbomb.gr