Η Ιστορία και η Αρχιτεκτονική της Μητρόπολης του Άγιου Δημητρίου στο Μυστρά
Κοντά στην είσοδο της Κάτω Πόλης του Μυστρά, παρατηρούμε τη Μητρόπολη αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο, που αποτελεί τον παλαιότερο ναό της περιοχής. Η εκκλησία λειτουργούσε ως το θρησκευτικό κέντρο της πόλης και ήταν η επίσημη έδρα του μητροπολίτη Λακεδαιμονίας. Η ίδρυσή της χρονολογείται λίγο μετά το 1262, όταν ο Μυστράς μεταβείτε από τους Φράγκους στους Βυζαντινούς και άρχισε ο εποικισμός του λόφου. Τότε, η έδρα της μητρόπολης Λακεδαιμονίας μεταφέρθηκε από τη Σπάρτη στον Μυστρά, με τον μητροπολίτη Ευγένιο να είναι ο πρώτος κτήτορας του ναού, ο οποίος αρχικά είχε τρίκλιτη βασιλική μορφή με νάρθηκα στα δυτικά.

Κατά τη διάρκεια των ετών 1291-1292, πραγματοποιήθηκαν σημαντικές οικοδομικές εργασίες στον ναό, κατά τις οποίες προστέθηκε το κωδωνοστάσιο στην νοτιοδυτική γωνία. Σημαντική ήταν η συμβολή του δεύτερου κτήτορα, μητροπολίτη Νικηφόρου Μοσχόπουλου, καθώς και του αδελφού του Ααρών, όπως αναφέρεται σε επιγραφή που βρίσκεται στη νότια πλευρά του νάρθηκα.

Η τελική μορφή του ναού διαμορφώθηκε τον 15ο αιώνα, με τη συμβολή του τρίτου κτήτορα, μητροπολίτη Ματθαίου, για τον οποίο οι πληροφορίες είναι περιορισμένες. Τότε προστέθηκαν τα υπερώα και έγινε η μετατροπή του ορόφου σε σταυροειδή εγγεγραμμένο ναό. Ο ναός ακολούθησε ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό τύπο, που είναι γνωστός ως «τύπος του Μυστρά», ο οποίος συνδυάζει τρεις κλίσεις στο ισόγειο και σταυροειδή μορφή στον όροφο. Αυτή η ιδιαιτερότητα οφείλεται στο γεγονός ότι οι δεσπότες και οι άρχοντες παρακολουθούσαν την προσευχή από τα υπερώα, σύμφωνα με το αυτοκρατορικό τυπικό της Κωνσταντινούπολης, το οποίο επικράτησε στον Μυστρά από το 1349, όταν ιδρύθηκε το δεσποτάτο.

Η αρχιτεκτονική του ναού χαρακτηρίζεται από επιμελημένο ύφος, όπως φαίνεται στην τοιχοποιία της ανατολικής πλευράς, και η εσωτερική διακόσμηση περιλαμβάνει γλυπτά που προέρχονται από παλαιότερα μνημεία. Ανάμεσα στα σημαντικά στοιχεία του εσωτερικού περιλαμβάνονται τα προσκυνητάρια και η πλάκα με τον ανάγλυφο δικέφαλο αετό των Παλαιολόγων, σημείο που φέρεται να ήταν η τοποθεσία στέψης του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, το 1449. Η Μητρόπολη φημίζεται επίσης για τον πλούτο των επιγραφών και την ποικιλία στη ζωγραφική της διακόσμηση, με τοιχογραφίες που ανήκουν σε τρεις διαφορετικές περιόδους, αντανακλώντας την εξέλιξη της τεχνοτροπίας μέσα στους αιώνες.

Στον χώρο του ναού λειτουργεί μουσείο, όπου εκτίθενται γλυπτά, τοιχογραφίες, εικόνες και ευρήματα από ανασκαφές.

Πηγή: newsbomb.gr